اتاقتان را هرچی جمع می کنید حس می کنید باز هم نا مرتب است. روی تختان یک کوه لباس هست که از ابتدای هفته روی هم تلنبار شده است؟
زیر میز تحریر،کنار تخت، لب پنجره ی اتاقتان پر از فنجان، لیوان و بشقاب کثیف است که حال شستنش را ندارید؟
اتاقتان پر از خاک است ؟
دل و روده ی کمدتان بیرون ریخته است؟
اینها هیچ کدام مهم نیست.چون کارهای مهمتری هست که یک بزرگسال باید در زندگی انجام دهد.
مثل کتاب خواندن. فلسفه خواندن. رسیدن به معنای زندگی. پی بردن به عمق وجود. درست است؟
غذا درست کردن، جارو زدن، شستن و خشک کردن ظرفها و برگرداندن آنها سرجایشان بعد از استفاده ، لباس شستن…اینها هیچ کدام اهمیتی ندارند و این جملات را از دهان بزرگسالان بیش فعال زیاد میشنوید.
که اهمیتی ندارد من کارهای مهمتری دارم و البته مدام دنبال جورابشان، کارت بانکیشان،عینکشان و مدارکشان می گردند که البته قرار دادن اینها در جای مناسب هم کار مهمی نیست.
حواستان باشد که هر بنایی ابتدا نیاز به داربست دارد.
اگر هنوز کتابی که می خوانید و غذایی که می خورید وابسته به تلاش مادر یا پدرتان است با وجود اینکه یک بالغ محسوب میشوید، اگر قصد فیلسوف شدن دارید با وجود اینکه هنوز نمی توانید جایی برای کتابهاتان پیدا کنید بهتر است بدانید که فیلسوف ها و نویسنده ها صبح که بیدار می شدند جایشان را جمع می کردند. اینقدر تلاش می کردند که محتاج پول توی جیبشان نباشند پس مهم است که نظم را از خانه شروع کنیم البته میدانم که الان خواندن این مقاله هم شما را اذیت می کند اما متاسفم نیاز هست برای ادب مهم شدن یکسری کارهای بی اهمیت را به زعم خودتان البته برایش اهمیت قائل شوید.
پیشنهاد می کنم نگاهی به مقاله ی زیر بیندازید.
