لذت انجام کار عاری از لذت

خیلی واضح است که اگر شما بیش‌فعال هستید، مدام کارها را عقب بیندازید. اما به تعویق انداختن کارها بیش از آن که به هر‌نوع اختلالی مربوط شود، به دو امر بسیار مهم بستگی دارد.

در سال ۲۰۲۱ در پژوهشی که به طور مشترک بین دو دانشگاه از کشور انگلستان و چین انجام شد ونتایج آن در مجله‌ی علمی اِلسویر چاپ شد، این گونه عنوان گردید که به تعویق انداختن کارها  به دو عامل احساس انزجار از آن تکلیف و انگیزه برای پاداشی که در نهایت از انجام آن تکلیف به دست می‌آید بستگی دارد.

همچنین در این پژوهش مشخص شد که افرادی که از ویژگی خودداری و خود تنظیمی هیجان بهره می‌برند، با بکار بستن استراتژی‌های مدیریت احساسات خود، بیشتر در حین انجام تکلیفی که برای‌شان خوشایند نیست دوام می‌آورند.  این افراد با تصور پاداش و حس خوبی که بعد از انجام تکلیف به دست می‌آورند، قادر هستند بر احساس منفی خود غلبه کنند.

افراد دست از اهمال‌کاری می‌کشند، اگر بلافاصله بعد از اتمام تکلیف پاداش دریافت کنند یا برای خود پاداشی قائل شوند.

نکته‌ی دیگر این که برای غلبه بر احساس انزجار از انجام تکلیفی خسته کننده و ملال‌آور که هیچ انگیزه‌ای برای انجام آن فرد در خود نمی‌بیند، فراگیری روش‌های خویشتن‌داری و پرهیز از اجتناب برای انجام همان تکلیف، بسیار ضروری است.

ارتباط بین پردازش بالا به پایین و خویشتن‌داری در مغز

پردازش بالا به پایین که از نام‌اش پیداست نوعی پردازش در مغز است که از معرفت و دانش نخستین ما برای تحلیل و پیش‌بینی موقعیت پیش رو استفاده می‌کند. این پردازش اگر چه می‌تواند در بسیاری از موارد ما را از خطر و اشتباه بازدارد، اما امکان  تجربه کردن تجربه‌ای نو را می‌کاهد. فردی که مدام در انجام کاری شکست خورده‌ست، به تغییر روش خود فکر ‌نمی‌کند، بلکه به تجربه‌ی ترس خود از آن شکست بیشتر اعتماد دارد.

از طرفی خویشتن‌داری نوعی تنظیم تکانه‌است که نوعی پردازش عالی مغز و بالا‌به‌پایین محسوب می‌شود. خویشتن‌داری، رفتاری هدفمند است. هدف‌مندی در مغز انسان نیاز به برنامه‌ریزی دارد و تصویر‌سازی پاداشِ خوشایند پس از انجام تکلیف، کار این نوع پردازش است.

به عنوان مثال درس خواندن برای کسی که نمره‌ی خوب را متصور می‌شود؛ می‌تواند سختی تکلیف را کاهش دهد و به فرد انگیزه بخشد.

در واقع افرادی که از انجام کار طفره می‌روند، به حس ملال و وحشت از نتیجه نگرفتن نمی‌توانند، چیره‌شوند و به شکست‌های‌شان بیش از اصلاح روش‌ اتکاء می‌کنند.

در یادداشت بعدی به معرفی چند روش برای مدیریت هیجانات و خویشتن‌داری خواهیم پرداخت.

نوزدهم آذرماه ۰۲

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0092656621000015

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *