هر هفته در خبرنامه دانشگاه استنفورد پادکستی به میزبانی نیکولاس وِیلر برگزار می‌شود.  پادکست‌های ماهیانه “از نورون‌هایِ ما، تا نورون‌هایِ شما” نام دارد.

او اخیرا میزبان خانم ارین گیبسون محقق موسسه‌ی علوم اعصاب “وو‌سای” بود. خانم گیبسون درباره‌ی مفهوم ریتم ارگانیک وطبیعی بدن صحبت می‌کند، که وقتی بیدار هستیم طبیعتن بیشتر غذا می‌خوریم یا آب می‌نوشیم.

این در حالی است که نیاز خوردن و آشامیدن در زمان خواب کاهش می‌یابد. حتی تولید ادرار در زمان خواب کمتر می‌شود.

او اشاره می‌کند، ریتم سیرکادین به معنی واژه‌ی “روزانه” است. یعنی تمام سلول‌های بدن ما انگار ساعت‌های کوچکی در خود جای داده‌اند که بر طبق ۲۴ ساعت در سطح ژنتیک تنظیم شده است.

صنعتی شدن زندگی و ریتم طبیعی بدن

دکتر گیبسون اشاره می‌کند که چگونه نورهای مصنوعی و ارتباط ۲۴ ساعته انسان با الکتریسیته آثار مخربی بر زندگی انسان گذاشته است. انسان بیش از آن چه نیاز دارد داده‌ی محیطی دریافت می‌کند و همین موضوع ساعت طبیعی بدن‌اش را برهم می‌زند.

کارهای شیفتی مانند شغل پرستاری می‌تواند ریتم خواب را مختل کند. افرادی که مجبور هستند سفرهای میان‌قاره‌ای داشته باشند از این خطر دور نیستند. به گفته‌ی او هر سه ساعت سفر می‌تواند یک ساعت خواب افراد را تغییر دهد.

گاهی افرادی که شب‌ برای کار بیدار می‌مانند تصور می‌کنند که اگر همان مدت زمان لازم برای خواب را که همیشه دریافت می‌کنند، در طول روز دریافت کنند، کم‌خوابی‌شان جبران شده‌است اما این‌گونه نیست.

دکتر گیبسون دو روش برای تنظیم خواب پیشنهاد می‌‌کند:

دیدن نور آفتاب هنگام طلوع و قطع هرگونه نور پیش از خواب.

او اشاره می‌کند، ملاتونین نوعی سرنخ زمانی برای تنظیم خواب است. ملاتونین هورمون خواب نیست.

https://www.buzzsprout.com/2112871/12357702-respect-your-biological-clock

 

#Wu_Tsai

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *